Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o.
42-300 Myszków, ul. Okrzei 140
tel. 34 313 20 11, fax 34 313 37 10
e-mail: sekretariat@zwik-myszkow.pl
www.zwik-myszkow.pl
20-lecie
1 stycznia 1980 roku Zakład Wodociągów, działający przy Rejonowym Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Myszkowie, został włączony w struktury Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Częstochowie. Działalność prowadzono na terenie miast: Myszków, Żarki i Woźniki Śląskie. 1 stycznia 1995 roku,
po skomunalizowaniu mienia, powstał Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji na prawach zakładu budżetowego. Obszar działania firmy obejmował tylko teren miasta Myszkowa. W 1999 roku zakład przekształcono w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i zarejestrowano w Sądzie Gospodarczym w Częstochowie. Jej właścicielem jest w 100% Gmina Myszków.
Obecnie firma eksploatuje: 5 głębinowych ujęć wody, 6,7 km magistrali wodociągowej, 126,1 km sieci rozdzielczej oraz 58 km sieci kanalizacji ściekowej wraz z mechaniczno-biologiczną Miejską Oczyszczalnią Ścieków, przy której od 2009 roku funkcjonuje Powiatowa Suszarnia Osadów Ściekowych. W 2014 roku uruchomiono stację zlewną ścieków dowożonych, przeznaczoną do odbioru ścieków komunalnych i przemysłowych. W tym roku natomiast wdrożono system e-faktur, który spotkał się z dużym zainteresowaniem klientów.
Na przestrzeni 20 lat…
Zgromadzenie wspólników reprezentowane było przez: Zbigniewa Knoffa (1999-2002), Leona Okraskę (2002-2006), Janusza Romaniuka (2006-2010) oraz Włodzimierza Żaka (od 2010 roku do chwili obecnej).
W skład rady nadzorczej wchodzili: Jerzy Torbus, Andrzej Daszczyński, Beata Galas, Małgorzata Kołodziej, Zdzisław Pikuła, Dariusz Górnik, Sergiusz Skorek, Witold Suwalski, Krzysztof Rudnicki, Andrzej Hagno, Jan Dyrka, Zbigniew Kolasa, Tomasz Pasierb, Mieczysław Szewczyk, Grażyna Miśkiewicz, Monika Nentwig, Mariusz Zaczkowski, Agata
Mesjasz-Lech, Mirosław Soborak, Krystian Ślęzak, Anna Zachariasz.
W obecnej kadencji przewodniczącym rady nadzorczej jest Mieczysław Szewczyk, jego zastępcą Agata Mesjasz-Lech, sekretarzem Monika Nentwig, a pozostali członkowie to Anna Zachariasz i Andrzej Daszczyński.
W momencie powołania ZWiK Myszków jako spółki prawa handlowego, prezesem zarządu został Lech Bełtowski, a od 2003 roku funkcję tę pełni Ryszard Woszczyk.
Dyrektorem ds. technicznych oraz prokurentem spółki od 1999 roku jest Ryszard Kercz. Funkcję drugiego prokurenta, a zarazem głównego księgowego pełniły kolejno: Grażyna Kolasa (1999-2003), Celina Wierzchowska (2003-2009) oraz Aneta Starus (od 2009 do chwili obecnej).
GOSPODARKA WODOCIĄGOWA
Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Myszkowie zaopatruje w wodę pitną miasto Myszków z ujęć głębinowych, zlokalizowanych w różnych punktach miasta. Zakres eksploatacji gospodarki wodociągowej
obejmuje: ujmowanie wody z ujęć podziemnych i eksploatowanie studni głębinowych, uzdatnianie wody, a także magazynowanie i dystrybucję wody.
Sieć wodociągowa ma układ pierścieniowo-rozgałęźny. Obejmuje całe miasto w granicach administracyjnych i ma charakter układu naczyń połączonych. Cel ten został zrealizowany poprzez wykonanie magistrali wodociągowych w północno-zachodniej części miasta, połączenie sieci wodociągowej w Będuszu i Potaszni z siecią w Mijaczowie oraz spięcie sieci wodociągowej w Mrzygłodzie z wodociągiem w Ciszówce i Pohulance.
Dla mieszkańców części dzielnicy Bedusz i Potasznia woda dostarczana jest z ujęcia podziemnego, będącego w eksploatacji Spółki Wodnej „Boży Stok” w Rzeniszowie, a dla dzielnicy Smudzówka woda dostarczana jest z ujęcia będącego w eksploatacji Zakładu Usług Wodnych i Kanalizacyjnych w Siewierzu.
ZWiK w Myszkowie eksploatuje siedem studni głębinowych na pięciu ujęciach, zlokalizowanych w różnych częściach miasta. Ujęcia te bazują na poziomie wodonośnym serii węglanowej triasu, wykształconym jako spękane, zeszczelinowacone i skrasowiałe (czasem kawerniste) dolomity i wapienie, stratygraficznie należące do triasu środkowego, tzw. wapienia muszlowego oraz najwyższego triasu dolnego tzw. retu. Trzy z nich, tj. ujęcie przy ul. Wyszyńskiego 45, Piłsudskiego 17 i Palmowej w Myszkowie, są ujęciami podstawowymi. Natomiast te zlokalizowane
przy ul. Osińska Góra i Kościuszki 27 są ujęciami uzupełniającymi. Lokalizacja ma charakter rozproszony, co zwiększa elastyczność w dystrybucji wody przy planowanych i losowych wyłączeniach z eksploatacji sieci przesyłowych. Ujmowana woda z tych ujęć wtłaczana jest do sieci magistralnej lub rozdzielczej, a następnie w zależności od wielkości rozbiorów, jej nadwyżki zasilają zbiornik wyrównawczy o pojemności 3500 m³ w Osińskiej Górze. Woda z ujęcia przy ul. Palmowej w całości jest wtłaczana do zbiornika wody pitnej o pojemności 500 m³, a następnie rozprowadzana grawitacyjnie siecią rozdzielczą do odbiorców. W 2014 roku zakończono modernizację SUW przy ul. Wyszyńskiego. Aktualnie SUW produkuje średnio 126 m³/h wody uzdatnionej i jest podstawowym ujęciem wody pitnej dla Myszkowa. Modernizacja SUW Palmowa zakończyła się w 2017 roku. Część środków na realizację ww. zadań pochodziła z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach, Banku Ochrony Środowiska w Katowicach oraz Funduszy Unijnych. W najbliższym czasie planowana jest modernizacja stacji uzdatniania wody
przy ul. Piłsudskiego.
Spółka stara się uzyskać środki na realizację przedmiotowego zadania z Funduszy Europejskich. Aktualnie przygotowywany jest wniosek do konkursu w ramach Osi Priorytetowej V Ochrona Środowiska i efektywne
wykorzystanie zasobów, Działania 5.1 Gospodarka wodno-ściekowa, Poddziałania 5.1.2 Gospodarka wodno-ściekowa – RIT Północny.
Studnie eksploatowane przez ZWiK mają głębokość zawierającą się w przedziale: 73-150 m, czerpią wodę zatapialnymi pompami głębinowymi różnych typów, zanurzonymi w interwale głębokościowym: 24-68 m
poniżej powierzchni terenu (w zależności od konfiguracji terenowej i warunków hydrogeologicznych
na konkretnym ujęciu).
Skład fizykochemiczny wód z serii węglanowej triasu jest jednym z najbardziej optymalnych w kraju – w zdecydowanej większości nie wymagają one żadnego uzdatniania (szczególnie cenna dla zdrowia ludzkiego jest niska zawartość chlorków w tych wodach a także relacja jonów wapnia do magnezu zbliżona do stosunku 2:1). Obszar Myszkowa pod względem hydrogeologicznym zawiera się w ramach tzw. Głównego Zbiornika Wód Podziemnych (GZWP) nr 327 Lubliniec-Myszków, a więc jednostki hydrogeologicznej o randze krajowej, która powinna być przedmiotem
największej troski mieszkańców tego regionu i jednocześnie konsumentów tych wód.
Woda rozprowadzana jest najpierw rurociągami magistralnymi o średnicy ok. 400-300 mm do odpowiednich dzielnic miasta, a następnie rurociągami rozdzielczej sieci wodociągowej (średnice 200-150-100 mm) wzdłuż konkretnych ulic Myszkowa, gdzie poprzez przyłącza wodociągowe trafia do mieszkających i pracujących tam odbiorców (domy prywatne, bloki mieszkalne, urzędy, instytucje, szkoły, przedszkola itp.).
Na koniec 2018 roku łączna długość sieci wodociągowej eksploatowanej przez ZWiK wynosiła 132,8 km, w tym 6,7 km sieci magistralnej i 126,1 km sieci rozdzielczej. Zakład korzysta z 5918 przyłączy.
Ujmowana woda głębinowa nie ma kontaktu z materią organiczną i nie wymaga dezynfekcji. Potwierdzają to wyniki analiz mikrobiologicznych surowej wody pitnej z ujęć wodociągów myszkowskich. Jednakże na ujęciach, z wyjątkiem ujęcia przy ul. Kościuszki, są zainstalowane tzw. chloratory, które mogą być użyte w każdej chwili, dozując do
wody pitnej związki chloru w odpowiedniej ilości, jeśli tak zaleci po kontroli Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Myszkowie. ZWiK Myszków jedynie okresowo, w ramach działań profilaktycznych, dezynfekuje wodą chlorową wodę pitną, wtłaczaną do sieci rozdzielczej, zapobiegając jej wtórnemu zanieczyszczeniu.
Ponadto należy dodać, iż dla głównych ujęć Myszkowa (studnie nr: 7a, 34 i S1, S2) stosuje się od maja 2002 roku – z bardzo pozytywnym skutkiem – system napowietrzania wody, wykorzystując układ filtrów pospiesznych, który „zbija” niepożądane w niej – z przyczyn wizualnych i smakowych – żelazo i mangan (zauważalny od dłuższego czasu brak żółtych zacieków na urządzeniach sanitarnych). Ciśnienie w sieci wodociągowej miasta Myszkowa zawiera się w przedziale: 2-5 atm (co spełnia normy ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu
ścieków z 7 czerwca 2001 roku oraz regulaminu wewnętrznego spółki ZWiK Myszków).
GOSPODARKA ŚCIEKOWA
Miejska Oczyszczalnia Ścieków zlokalizowana jest w północnej części miasta Myszkowa na lewym brzegu rzeki Warty. Teren oczyszczalni położony jest na tarasie zalewowym o wysokości bezwzględnej 287,5-289,5 m n.p.m. Działka oczyszczalni zajmuje powierzchnię około 7,85 ha. Oczyszczalnia działa na podstawie wydanego 25 sierpnia 2015 roku, pozwolenia wodnoprawnego nr OŚR.6341.39.2015, zezwalającego na wprowadzanie oczyszczonych ścieków do
odnogi II rzeki Warty w km 773, w ilości Qśrd – 9000 m³/d (Qmaxd – 15 000 m³/d) oraz stanie i składzie nie przekraczającym wartości: zawiesina ogólna – 35 mg/l, BZT5 – 15 mgO₂/l, ChZTCr – 125 mgO₂/l, azot ogólny – 15 mgN/l, fosfor ogólny – 2 mgP/l. Do uzyskania wymaganego stopnia oczyszczania ścieków przyjęto następujący
schemat technologiczny: oddzielanie skratek na kracie gęstej; oddzielenie piasku w piaskowniku; doprowadzenie ścieków do osadnika wstępnego (część ścieków może omijać osadnik), a następnie do komór denitryfikacji, do których jednocześnie recyrkulowane są ścieki z komór nitryfikacji zawierające azotany. Do komór tych recyrkulowany jest z kolei osad z osadnika wtórnego oraz doprowadzany osad z osadnika wstępnego. Źródłem węgla organicznego są doprowadzane ścieki i osady.
W komorach denitryfikacji w warunkach niedoboru tlenu następuje proces biologicznego usuwania związków azotowych, polegający na redukcji azotanów do azotu cząsteczkowego (gazowego), z jednoczesnym utlenianiem związków organicznych. Komory denitryfikacji zaprojektowano tak, że istnieje możliwość wprowadzenia do procesu oczyszczania biologicznej defosfatacji, gdyż przewidziano podział każdej z komór na dwie części oddzielone ścianką przepływową. W 2018 roku na oczyszczalni zostało oczyszczonych 1 503 242 m³ ścieków. W planach jest modernizacja nitki osadowej wraz z zakupem urządzenia pozwalającego z większą skutecznością odwadniać osad.
W 2009 roku oddano do użytkowania słoneczną suszarnię osadów ściekowych, w której w technologii suszenia wykorzystywany jest efekt cieplarniany, powstający dzięki pokryciu obiektu powłoką przepuszczającą światło słoneczne (poliwęglan). Widzialne promieniowanie słoneczne przenika do wewnątrz przez powłokę suszarni i nagrzewa złoże suszonych osadów. Emitowane jest promieniowanie podczerwone, które odbijając się od powłoki, podnosi temperaturę wnętrza suszarni. Bezpośrednim efektem promieniowania słonecznego jest wzrost temperatury osadów i temperatury powietrza w suszarni, co z kolei powoduje spadek jego wilgotności względnej i wzrost potencjału odbioru wilgoci od osadów.
Intensywna wymiana powietrza wewnątrz suszarni pozwala uniknąć niepożądanych stanów nasycenia powietrza parą wodną. Dla zintensyfikowania procesu suszenia wykorzystuje się przerzucarkę, która mieszając i przerzucając osady, zwiększa powierzchnię parowania, czego konsekwencją jest zwiększenie tempa ich suszenia. Dodatkowo w celu usprawnienia procesu suszenia obiekt wyposażony jest w system wentylacji, na który składają się zarówno wentylatory mechaniczne (12 sztuk wentylatorów osiowych zawieszanych pod dachem suszarni i ustawionych parami w równych odstępach na całej długości hali suszarniczej), jak i system automatycznie otwieranych i zamykanych wywietrzników dachowych. Zastosowana technologia słonecznych suszarni zakłada, że suszenie osadów w okresie letnim i późnowiosennym odbywa się głównie z wykorzystaniem energii słońca oraz przy pomocy dodatkowych źródeł ciepła w postaci ogrzewania posadzkowego (okres późnojesienny, zimowy i wczesną wiosną). Ciepło do ogrzewania wytwarzane jest pompami ciepła, odzyskującymi energię cieplną ze ścieków oczyszczonych w osadniku wtórnym. W 2018 roku 319,92 Mg (116 314,54 kgsm) osadów z wsadu 748,32 Mg po wysuszeniu w hali suszarniczej, zostało przekazane do odzysku w procesie R3 zawartość suchej masy 36,36%.
